Deze week in het teken van......

Hej alweer!

Zo lui begon ik vandaag mijn dag. Jaap trouwens ook!

De afgelopen week heeft in het teken van bezoekjes afleggen gestaan, waar we erg van hebben genoten. Zondag, 1e pinksterdag waren we uitgenodigd bij Holger en Rita, onze Duitse kennissen. Daar stond ons een feestelijk gedekte tafel te wachten met erg veel lekkers. Daar konden we van genieten samen met de Zweedse buren van hun. De gesprekken waren erg leuk en een beetje een melange van Zweeds en Duits. Voor mij is het Duits heel moeilijk, want er komt spontaan Zweeds uit mijn mond! Ein Bißchen üben vielleicht. Na een paar wijntjes, te voet naar huis. We waren er ook te voet heengegaan. Ik zeg het maar even anders zou je denken dat we op het verkeerde pad zijn geraakt. Maandagmorgen weer op bezoek, maar nu bij Henk en Ina. Henk zal mij een beetje ondersteunen bij het pianospel. Lekker buiten op de veranda gezeten, erg lekker. Dit was dus 2e pinksterdag, maar daar doen ze hier niet meer aan sinds een aantal jaren. Deze vrije dag is ingeruild tegen 6 juni, de Zweedse nationale feestdag. 's Middags samen met 2 dames van het koor een cadeautje voor de dirigente van het koor gekocht. Het was de laatste repetitie. Wel hebben we 30 juni nog een optreden in "Lila Kapellet". Dit is een hele leuke locatie bij de kerk in Munkfors. Maar daar kom ik vast nog wel op terug.

Nadat we voor een cadeautje waren geslaagd, ben ik met Birgitta mee gegaan om koffie te drinken, hetgeen wel een paar uurtjes heeft geduurd, dus wederom gezellig. Dinsdagmiddag, je raadt het al, weer op bezoek. Maar deze keer bij Winsumers die ook een huis in Munkfors hebben. Iemand zei tegen mij: geen wonder dat je het naar de zin hebt daar, je laat de Winsumers gewoon naar je toe komen. Wie volgt???

Als je nu denkt dat we verder niets hebben uitgevoerd, het tegendeel is waar. Jaap heeft een prachtig terras tussen de eerder door hem gemaakte bloembakken gemaakt. Zie hier het resultaat! Mooi hè?Wij hebben er vanavond al heerlijk van de avondzon genoten. Ik heb zelfs geslapen (in de korte broek). Ik was ook erg moe, want ik heb deze week de helft van het portaal bij de voordeur helemaal afgekrabd, een hele klus, en weer in de grondverf gezet. De andere kant komt volgende week wel.

Hier zie je noeste vlijt!

Want morgen gaan Rita en ik naar de veiling in Munkfors. Ik ben benieuwd wat het aanbod is deze keer.

Volgende week is ook de laatste keer dat we naar school gaan voor de vakantie. Misschien dat we in augustus wel weer gaan, maar dat hangt af van het feit of er een nog een cursus komt voor de nog meer gevorderden. Dit heet Svenska A. We zullen het waarschijnlijk komende week horen. Ook zullen we dan horen of we geslaagd zijn.

Tot slot nog even 2 bezoekers die ons dagelijks met een bezoek vereren. De meeuw paradeert over het grasveld alsof hij de veldkwaliteit van het voetbalveld keurt. De kramsvogel is alleen op zoek naar pieren, en die hebben we genoeg!

De inspecteur en de fourageur

Ook onze 2 vogelhuisjes zijn bewoond nu, dus al met al een gezellige boel.

Liefs Truus

Een beetje geschiedenis...

Afgelopen week kwam ik een afdruk tegen van een paar oude foto's uit 1942 die genomen waren vlak bij de plek waar wij nu wonen. Op de 1e zwart/wit foto kijk je vanaf de overkant van de rivier naar ons huis en onze grond aan de rivier. Je ziet het huis zoals het er toen uitzag ongeveer in het midden van de foto naast het pad dat naar beneden loopt. Ook onze schuur is daar goed te zien. Op de voorgrond zie je allemaal houtstammen die in die tijd door de rivier naar de papierfabrieken en houtzagerijen in o.a. Karlstad werden vervoerd. Dit is het zgn. flottning, waarbij het hout door flottare werd gestuurd, zodat het niet ergens in de rivier vast bleef zitten. Deze mannen liepen over de boomstammen die in het ijskoude water lagen. Ook bouwden ze vlotten en voeren met bootjes tussen het hout. Hoewel het heel gevaarlijk werk was, is er in de laatste 30 jaar dat het nog gedaan werd, slechts 1 verdrinkingsgeval gemeld!

Onder bij de rivier is duidelijk een soort jaagpad te zien. Dit jaagpad is een zgn. allmänsväg (openbaar pad). Het loopt nu ook nog over onze tuin, maar is niet meer te herkennen als zodanig omdat het niet meer wordt gebruikt en volledig is begroeid. Alleen is dat stukje grond niet van ons, maar ook niemand weet van wie het wel is. Ter vergelijking heb ik eergisteren een foto gemaakt van ongeveer dezelfde plek en kun je zien, dat er best veel veranderd is. Onder andere zijn er veel bomen gegroeid en is ons huis totaal veranderd. Het huis van onze buurman is echter nog precies hetzelfde, al zat er toen een melkhandel in en is het nu een gewoon woonhuis. Ons huis is trouwens een heel internationaal huis, want er hebben o.a. een Pool, een Fransman in gewoond en nu wij Nederlanders.




Deze brug is voor ons de kortste verbinding naar het dorp op de fiets of lopend, want met de auto kun je er niet over. Vanaf deze brug heb je een mooi uitzicht op de stroomversnelling naast de waterval en het toevoerkanaal naar de waterkrachtcentrale.
De waterval en de stroomversnelling samen hebben een breedte van 125 meter!.

Het laatste hout werd in 1991 over de rivier getransporteerd en wordt nu met grote vrachtwagens vervoerd. De chauffeurs hiervan krijgen hiervoor een opleiding die 5(!) jaar duurt, dus ook daar komt wel wat voor kijken.

Munkfors

Munkfors betekent "Monnikswaterval". De naam is waarschijnlijk te danken aan het feit dat op het pelgrimspad tussen Hammarö (bij Karlstad) naar Trondheim in Noorwegen bij deze waterval een overnachtingsplaats ontstond. Dit middeleeuwse zgn. Pilgrimsleden ging naar het graf van Olav de Heilige in Trondheim, dat toen Nidaros heette. Het pad kan nog steeds gevolgd worden en loopt vrijwel geheel langs de Klarälv (heldere rivier) die voor achter huis langs loopt.

De Klarälv is de langste rivier van Scandinavië en loopt vanuit het meer Rogen in het Zweedse Härjedalen naar Noorwegen en weer vanaf de Noors/Zweedse grens door onze provincie Värmland naar het Vänernmeer. Tussen de oorsprong en Karlstad zijn 9 waterkrachtcentrales gebouwd. Die in Munkfors is de op 1 na grootste.
Vanuit het Vänern gaat de rivier als Götaälv naar Göteborg, maar het dus eigenlijk één en dezelfde rivier.

Dit was dus een beetje geschiedenis en geografie en de volgende keer vertel ik nog iets meer over Munkfors en de omgeving.

Hej då,

Jaap

Drukke bezigheden!

Hej hej,

Daar heb je ze weer, zul je wel denken. Weer druk! Ja, inderdaad. Het was weer een drukke, maar leuke week. Donderdag, Hemelvaartsdag kwamen Jasper en Willemien samen met Jenta, de hond. Ze waren er al mooi op tijd, want ze hoefden niet helemaal vanuit Hudiksvall te komen. Dit was heel gezellig en relaxed, alhoewel Jenta gelijk weer een appèl deed op Jaap. "Vooruit Jaap, wandelen met mij" leek ze met haar ogen te zeggen. Voor zo'n blik smelt Jaap altijd, en dat weet ze maar al te goed. Later op de dag kwam er meer bezoek. Onze voormalige overbuurvrouw van de Schepperijlaan kwam met haar zoon en schoondochter en... de hond Jolly! De honden konden het goed met elkaar vinden en de mensen hadden het ook goed naar de zin. Met de skottelbraai, wat lekkers erop en een lekker glaasje erbij kan het ook eigenlijk niet verkeerd gaan. Ook de overbuurvrouw, die we zien als Jaspers derde oma, genoot. Het is zo geweldig dat iemand van 95 jaar de moeite wil nemen om ons op te zoeken, zodat ze ook in het echt kan zien wat wij op de blog schrijven. Bijzonder toch?

Ook de volgende morgen verliep alles heel gezellig en na het ontbijt namen we afscheid van de familie. Die dag zijn we nog met Jasper en Willemien wezen lunchen (een warme lunch is hier te doen gebruikelijk) op een hele leuke lokatie. Een oude herrgård (hereboerderij) met een prachtig uitzicht.

Hier zit ik in de salon van de Herrgård.

Daarna nog wat rondgereden en een loppis bezocht. De enige die iets kocht was...... Jaap.Tijdens de rondrit kwamen we een dansvloertje tegen waar Jasper en Willemien even hun kunsten lieten zien!

Dit geheel in tegenstelling met de verwachting, want meestal ben ik het. 's Avonds hebben we elkaars vakantiefoto's bekeken. Wij werden meegenomen naar de USA en zij gingen mee naar Andalusië. De volgende morgen na het ontbijt vertrokken ook deze logé's weer. Na het uitzwaaien weer aan de slag om de bedden en dergelijke weer in orde te maken voor een nieuwe lichting. Deze bestond uit 2 trouwe bezoekers die altijd graag een tussenstop bij ons maken op weg naar hun huis in Härjedalen. Zij kwamen zondagavond. En zoals altijd was het erg gezellig.De volgende dag moest Jaap eerst naar de tandarts voor een wortelkanaalbehandeling en daarna zijn de dames even op pad geweest om éénjarigen voor de tuin te kopen. In de middag zijn we nog even met z'n tweetjes naar Sunne geweest om wat te shoppen. De heren bleven thuis en hebben zich allebei vermaakt met de pc en laptop. Na een gezellige avond, weer met de skottelbraai, en een lekker ontbijtje moest gekeken worden of alles nog in de auto kon. Er was nog een tv, de planten en een bordenrek bijgekomen hetgeen bij de reeds volgeladen bagageruimte in moest. Maar Zwedengangers zijn in de loop der jaren een experts geworden in het inpakken van auto's, en ook deze keer gelukte het weer alles een plaatsje te geven.

Na het uitzwaaien eerst maar even weer de boel aan de kant maken. Wasje draaien e.d. en voor we het wisten was het tijd om......examen te doen. SFI examen (Zweeds voor immigranten). Zenuwachtig waren we niet, maar van een bepaalde spanning was wel sprake. Het examen bestond uit een luistertoets, een leestoets (een tekst met daaruit vragen), een schriftelijke vaardigheid toets die bestond uit het schrijven van 2 e-mails. de eerste was gericht aan een uitzendbureau. Hierin moest je je aanmelden en uitleggen wie je was, wat je zou willen en kunnen etc. De tweede was een mail aan een vriend(in) waarin je moest vertellen dat je je droombaan had gevonden. Jaap z'n droombaan bleek bij IKEA te zijn als IT-specialist en ik had gekozen voor een baan als dierenverzorgster in een nabijgelegen dierkliniek.

Hiermee was de dinsdag dan zo'n beetje om. De woensdag volgde met een mondeling examen van 20 minuten per persoon. Dit ging allemaal goed en we denken dan ook wel dat het resultaat ok zal zijn. We zullen erover berichten.In de zon is het goed koffiedrinken!

Dan nog even het weer: we hebben deze week heel veel mooi weer gehad. Dat begon eigenlijk zaterdag al. Om 12 uur was het nog maar 12 graden en om 16.00 uur was het 25,4 in de schaduw. De volgende dag toen ik met het koor moest zingen in de kerk was het maar 9 graden en regenachtig. Maar zondagavond liepen de temperaturen al weerop. Vanaf maandag was het al weer heel lekker, maar vanaf dindag kon alles worden uitgetrokken, als je dat tenminste zou willen. Echt zomerweer van boven de 24 graden de afgelopen dagen.

Dus weer voor de tuin. De sla is gezaaid, het gras is gemaaid (maar dat moet al haast weer) de eenjarige panten geplant en voortdurend het zaaigoed nathouden. Maar vandaag was het niet nodig, het was in één woord pet. De hele dag regen, dus binnen gebleven en daar een paar klusjes gedaan. Jaap heeft 2 horren geplaatst en ik heb een bankje geverfd.

Aan jullie nu de eer om te bepalen of we het echt druk hadden deze week of dat het woord druk met name door deze vutters wordt gebruikt.

In ieder geval is het deze keer een enorme lap tekst geworden. Ik hoop dat het weer naar wens is.

Groetjes Truus

Een vurig verhaal..

Alweer hallo.

De kop van dit stukje belooft wat. Als dat maar niet tegenvalt. Wat was er loos deze week. Brand!......Maar wel georganiseerd hoor. Er waren vorig jaar bij de rivier een aantal bomen gekapt door de buurman, die de bomen ook mocht hebben voor zijn kachel. Afgelopen week zijn de bomen in stukken naar boven vervoerd, maar het rijshout bleef beneden achter. En donderdagmorgen was het zover dat het spul in de brand gestoken zou worden.
Het had 's nachts al behoorlijk geregend en 's morgens motregende het nog steeds. Dus Jaap samen met de buurman, goed aangekleed, naar beneden. En ja hoor even later stegen grote rookpluimen op boven de rivier. Vanuit het huis constateerde ik dat de wind ten opzichte van het huis gunstig was, hetgeen mij met tevredenheid stemde. Als je de foto ziet kun je je dat vast wel voorstellen.


Toen ik die twee daar bezig zag dacht ik: Stieg Larsson, je weet wel die van de Millenium Trilogie, heeft zijn "Meisje dat met vuur speelde", maar ik heb 2 kerels die met vuur spelen! Het was leuk om ze bezig te zien met z'n tweeën.
Op een gegeven moment keek ik even weer en ik zag de buurman tussen 2 vuren in zitten, met Jaap staand aan zijn zijde. Toen realiseerde ik me dat er best heel veel gezegdes van toepassing zijn op vuur. Bijvoorbeeld ook het vuur uit de sloffen lopen, hetgeen ik de hele morgen al aan het doen was. Dit omdat we bezoek/logé's kregen. En wel 5 personen. Daar moest wel even het één en ander voor gedaan worden. Maar alles verliep op rolletjes hoor!

Binnenkort kom ik even op op het bezoek terug, want morgen komen er weer nieuwe gasten voor 2 nachten.

Morgenochtend moet ik ook weer redelijk op tijd uit de veren, want er moet weer gezongen worden met het koor in de kerk. Ik ben benieuwd, want we zingen stukken die ik maar 2x op de repetitieavonden heb gezongen, 3x gemist door ons verblijf in Nederland. Ik ga wel naast een sterke stem staan, dan lift ik daar wat op mee.

Ik kom er nog wel even op terug hoe het gegaan is.

Tot snel dus!

Groetjes Truus

Bij de p(b)akken neerzitten

Hej,hej,

Weer ruim een week thuis, en als je vraagt of het bevalt. Ja, dat doet het , al hebben we wel wat voor de kiezen gehad. Maar hebben we bij de pakken neergezeten? Nee! Zoals je al gelezen kunt hebben waren de ramen te groot met alle gevolgen van dien.



Zo was het...



en dit is het geworden...










Maar....... wat zijn we nu blij met de lichtinval in ons huis. Met name de keuken is super geworden. Nu de ramen allemaal zijn afgetimmerd en geschilderd door onszelf, is het erg mooi geworden. Nog gordijnen genaaid en rolgordijnen gehaald bij het Zweedse warenhuis. Kopen was relatief eenvoudig. 120 km rijden slechts. Voorbereiding voor het ophangen vergde veel tijd. In Taiwan hebben ze zulke goede lijm waarmee ze de stickers met gevaarswaarschuwing voor kinderen op de sierstang van het geheel plakken, dat het ons 2x een half uur gekost heeft dit te verwijderen. Met respectievelijk wasbenzine, aceton en thinner lukte het. Kunnen we de hoogste Ikea baas om een verwijderingsbijdrage vragen denk je? Maar het hangt en het is mooi geworden.

Daarna kwam het volgende project. De tuin. Het voorjaar brengt ook wat stress met zich mee. Bepaalde dingen moet nu eenmaal voor een bepaalde tijd.
Daarbij komt ook nog eens dat we het Hemelvaartweekend bezoek krijgen. Een beetje netheid en kleur en fleur, is dan wel gepast.

Maar we wisten nog niet direct hoe het ingericht moest worden. Tot Jaap een briljant idee kreeg.

De foto's laten zien hoe het idee, werkelijkheid is geworden.

Jaap heeft bijna een dag bij de bakken neergezeten,maar het resultaat is prima, toch? De beplanting is voor een deel meegekomen uit Winsum. Daarvoor dank! Een ander deel heb ik uitgegraven uit een stukje tuin wat we laten vervallen. Ook bollen, die hier nu net bovenkomen, heb ik herplant. Dit zijn de bollen die we bij ons afscheidsfeestje hebben gekregen, dus ook daarvoor nog dank. Vandaag nog wat violen gekocht voor de fleurige noot, dus dat komt verder goed. Ook de groentetuin ontsnapt niet aan mijn aandacht. De aardbeienplanten die we kregen (waarvoor ook dank), staan fier in het bed, samen met de rabarber. Het kan dus een lekker zomertje worden! Maar ook de reeds voorgezaaide boontjes, wortels, courgettes en witte kool, staan als je héél goed luistert, te trappelen om naar buiten te mogen.

Je ziet maar, we blijven druk. Zou het binnenkort veranderen? ik hoop het wel een klein beetje, maar ik beloof niets!!!

Gisteravond werden we getipt om even naar het programma "Droomhuis gezocht" te kijken. Er werd een huis in Zweden gezocht. Maar voor ons is het zo klaar als een klontje: "Wij hebben ons droomhuis."

Tot gauw weer,

Truus

Alweer terug!!

Hallo allemaal,

Het heeft echt even geduurd dat jullie van ons wel en wee op de hoogte zijn gehouden, maar we waren er even niet. Ja, weer weggeweest. Dit keer ruim 2 weken naar Nederland om "eens te zien of alles nog is zoals het was" en of wij Nederland misschien toch zouden missen. Nee, Nederland is niet veranderd, altijd nog even druk, vol en jachtig. Niet dat we daar nu zoveel problemen mee hadden maar als je eenmaal aan het relaxte leven in Zweden gewend bent is het toch wel weer even omschakelen. En wat ons betreft: Ja, we hebben een goede keuze gemaakt! We hebben tijdens ons bezoek erg leuke dingen gedaan zoals het bezoeken van onze familie en vrienden, velen van jullie dus. Allemaal erg leuke bezoekjes waarvoor we graag iedereen willen bedanken. In het bijzonder willen we Tity en Dick en Immie en Tonnie voor het verschafte onderdak bedanken. Jongens het was geweldig!

Voordat we onze "Munkfors komt naar Groningen Tour" begonnen op 24 april, waren we eerst een weekje op de Veluwe geweest. We hadden een huisje in Voorthuizen gehuurd. Alles was daar prima voor elkaar. En het weer was natuurlijk tijdens ons hele verblijf subliem! Veel buiten geweest en eindelijk een aan het lezen van een aantal boeken toegekomen. Heerlijk lui. Ook hebben we wat gewinkeld en alvast wat boodschapjes verzameld die we mee wilden nemen.
Uiteindelijk was de auto, toen we weer naar Munkfors gingen, behoorlijk vol. Planten, haring, kaas, sandwichspread, slasaus etc.etc.

Het was weer heerlijk om thuis te komen, alhoewel het uitpakken van alles en het zoeken van een plekje voor alle meegebrachte zaken wel even drukte gaf. Het weer op de 1e dag van ons thuiszijn was niet best. Regen en 6 graden. Maar op de zondag al weer buiten gezeten met een lekker kopje koffie van de buurvrouw! Hier begint het voorjaar nu echt. Er ligt een zacht groene waas over de bomen aan de andere kant van de rivier en per dag zie je een nuance verschil. Wat ook echt opvallend is dat de dagen zo lengen. Het begint hier 's nachts al om 3 uur licht te worden. Om 4 uur is het klaarlichte dag. Ook 's avonds wordt het later donker dan in Nederland.



Als het warmer wordt, komt ook het gras weer in de groei. Maar met de mooie sneeuwblazer zijn ook veel stenen van het gruspad op de grasmat gekomen, hetgeen weer slecht is voor de messen van de zitmaaier. En wat doen je dan in zo'n geval. Juist, je kruipt het grasveld over, op zoek naar stenen!


Zondagavond zijn we naar de majbrasan, het vuur dat het voorjaar verwelkomt, geweest. Het wordt hier altijd door, zeg maar, de buurtvereniging, georganiseerd. Het is niet echt smashing, maar wel leuk. Jammer alleen dat ze altijd zo vroeg beginnen, dan zie je de vlammen niet zo mooi. De worst met brood zijn erg goed, getuige de foto van deze jongemanDe Majbrasan in Munkfors is veel groter en gaat gepaard met vuurwerk. Dit is altijd op de 30e april, Valborgsmässoafton en daar is het wel op een later tijdstip. Wij hebben hier nog een beetje van gezien toen we Munkfors binnenreden op onze terugreis.

Maandagmogen moesten we vroeg op. De timmerlui zouden om 7 uur voor de deur staan, hetgeen ook echt het geval was. Er moesten 5 nieuwe ramen worden geplaatst. Op zich is dat niet heel veel werk voor de doorgewinterde timmerman. Maar het wordt wel even anders als de ramen 10 cm te groot zijn!!!! Wij hadden de maten van een man die al eens een offerte had gemaakt. Een expert dus, mag je aannemen. Wat een geluk dat je dan een houten huis hebt en geen stenen huis. Bij ons kun je tenminste zagen! Maar dat geeft weer een bende!!!! Je wil het niet weten. Maar dat is nog niet alles. Vensterbanken passen niet meer en hetzelftde geldt ook voor de rolhorren. Extra kosten weer en dan hebben we het nog niet gehad over de extra arbeidsuren. Jammer, maar we krijgen nu wel veel licht in huis, hetgeen weer een voordeel is. Johan Cruijff zei het al toch?
Er zijn nu 3 stuks geplaatst en woensdagkomen de 2 in de keuken. Benieuwd hoe dat met de tegels gaat! We zien wel. En we zullen erover schrijven en omlijsten met een fotootje.

Nu gaan we eerst verder met het aftimmeren van de reeds geplaatste ramen, dus tot gauw maar weer!

Groetjes Truus

Terug in Munkfors

Hoi allemaal,

Zoals jullie gemerkt zullen hebben is het even stil geweest op onze blog. Wij zijn een paar weken in Nederland geweest maar nu weer veilig en wel terug in Munkfors. Zodra we weer even tijd hebben komen we met onze laatste belevenissen. Maar morgen moeten er nog 5 nieuwe ramen worden geplaatst, dus het zal wel in de loop van deze week gaan worden.

Tot dan,

Jaap en Truus

FREE hit counter and Internet traffic statistics from freestats.com