Hej allemaal,
Een vreemde titel voor dit bericht? Nou, dat valt wel mee, lees maar even verder!
Toen Truus in mei 2009 begon met de weblog, hadden we niet gedacht dat we bijna 2 jaar later zoveel vaste bezoekers zouden hebben. Het is toch wel erg fijn als je weet, dat onze "belevenissen" de moeite waard zijn om te volgen. En tot onze verbazing blijft ook het aantal bezoekers nog steeds stijgen!
Sinds 14 mei 2010 volg ik de belangstelling hiervoor met Google Analytics, een programma dat het aantal bezoeken registreert en daarbij ook een indicatie geeft van de woonplaats de bezoeker. Ook komen hier nog een groot aantal andere statistische gegevens uit naar voren. We kunnen natuurlijk niet precies zien wie jullie zijn. We weten van heel veel mensen dat ze regelmatig kijken, maar er zijn ook een heleboel bezoekers waarvan we dit niet weten.
En daarom mijn vraag: Wie zijn jullie?
Als je het niet vervelend vindt om je bekend te maken, stuur dan even een mailtje naar jaap@zwedenweb.com. Als je liever anoniem wilt blijven is dat natuurlijk ook prima!
Als beloning zal ik jullie steeds een berichtje sturen als er een nieuwe weblog is.
Nog even een paar statistische cijfer (ben ik nu eenmaal gek op!):
Aantal bezoekers sinds 14 mei 2010: 3890
Aantal unieke bezoekers: 647
Aantal paginaweergaves: 5836
Aantal terugkerende bezoekers: 84%
Aantal landen: 18
Bezoeken per land:
Nederland: 3308
Zweden: 499
België: 20
Ver. Staten: 11
Sudan: 10
Duitsland: 9
Frankrijk: 8
Brazilië: 6
Lybie: 4
Verder nog uit: Verenigde Arabische Emiraten, Japan, Rusland, Libanon, Denemarken en Griekenland.
Vanuit Nederland wordt onze blog bezocht vanuit 143 plaatsen, met als koplopers Groningen (875), Rotterdam (481), Bergum (239), Hoogeveen (138), Bedum (136), Veghel (99), Schiedam (99), Veendam (96) en Haren (96).
Deze plaatsen zijn niet altijd de exacte plaatsen, het zijn de knooppunten van de providers, maar geven daarmee wel een indicatie.
Tot zover de statistieken! Mocht je dit vervelen, Truus komt straks met een berichtje over de dagelijkse gang van zaken!
Hej då,
Jaap
zondag 30 januari 2011
zaterdag 22 januari 2011
Op stap!
Hoi, hoi,
Deze week heeft in het teken gestaan van uithuizigheid (en gezelligheid)! Vorige week zondag zijn we in de regen!? ja, regen vertrokken naar Hudiksvall, waar Jasper en Willemien hun domicilie hebben. We hebben wel erg gedubd of we het wel wilden wagen, want er lag op de wegen nog een dikke laag aangereden sneeuw, hetgeen met de regen niet echt een goede combi was. Maar ja, iedereen had erop gerekend. Ik weet niet of Jenta er op op gerekend had. Zij was nog de meest relaxte van het gezelschap. In de auto lag ze heerlijk te slapen. Wat doe je ook anders tijdens een rit van zo'n kleine 500 km. Het ging echt wel goed. Met goede banden kom je een eind. Maar af en toe kwam er een mist opzetten, en dan wordt de wereld helemaal wit. Maar eenmaal aangekomen werden we warm onthaald door de kinderen. Bij hun was geen spoor van een jetlag te merken. Het was heel gezellig en het was niet echt vroeg dat we naar bed gingen. Wij konden nog wat uitslapen maar J en W moesten weer vroeg de deur uit (Jasper om 6 en Willemien om 7 uur).Nadat we onszelf voorzien hadden van een ontbijtje en nog een kopje koffie, stapten we weer in de auto voor de terugreis.
Voor het vertrek heeft Jaap nog een paar "sfeerfoto's" gemaakt:
De weg was beter nu. De zon scheen en we genoten van de prachtige natuur.
In Mora zouden we even gaan lunchen en gezellig rondkijken. Daar is het zomer's altijd gezellig druk. Nou nog binnen het uur hadden we gegeten (viel erg tegen) en rondgekeken (viel ook niet mee). De winkelstraat was één grote glibberboel.
Nee, maar gauw weer op huis aan. 's Avonds waren we wel afgepeigerd, dus vroeg op kooi.
Verder is deze week al het verenigingsleven weer van start gegaan, dus Truus is weer veel de deur uit. Wel weer leuk om iedereen weer te treffen.
Vrijdag waren we uitgenodigd bij kennissen voor een verjaarsfeest. Birgitta werd 70. Hier in Zweden doen volwassenen normaal gesproken niets aan hun verjaardag (misschien een beetje in huiselijke kring). Maar 1x in de tien jaar is het groot feest. Dus met 20,30,40 enz. Zo ook nu. Met lekker warm eten aan een sfeervol gedekte tafel, en een lekker wijntje en een fantastisch lekker stukje taart als dessert. Daarna nog een tijd gezellig kletsen. Wij kenden behalve de gastvrouw en gastheer niemand. Maar dat mocht de pret niet drukken. De gesprekken waren heel leuk en iedereen was erg aardig. Dus geslaagd!
Morgen gaan we naar de film in Karlstad, met Holger en Rita. Maar voor die tijd gaan we sushi eten om daarmee Holger's verjaardag te vieren, want die viert het als niet-Zweed wel elk jaar. Lijkt ons ook erg leuk.
We hebben het er dus weer niet slecht voorstaan!!!!
Volgende week bericht ik meer...
Groetjes,
Truus
Deze week heeft in het teken gestaan van uithuizigheid (en gezelligheid)! Vorige week zondag zijn we in de regen!? ja, regen vertrokken naar Hudiksvall, waar Jasper en Willemien hun domicilie hebben. We hebben wel erg gedubd of we het wel wilden wagen, want er lag op de wegen nog een dikke laag aangereden sneeuw, hetgeen met de regen niet echt een goede combi was. Maar ja, iedereen had erop gerekend. Ik weet niet of Jenta er op op gerekend had. Zij was nog de meest relaxte van het gezelschap. In de auto lag ze heerlijk te slapen. Wat doe je ook anders tijdens een rit van zo'n kleine 500 km. Het ging echt wel goed. Met goede banden kom je een eind. Maar af en toe kwam er een mist opzetten, en dan wordt de wereld helemaal wit. Maar eenmaal aangekomen werden we warm onthaald door de kinderen. Bij hun was geen spoor van een jetlag te merken. Het was heel gezellig en het was niet echt vroeg dat we naar bed gingen. Wij konden nog wat uitslapen maar J en W moesten weer vroeg de deur uit (Jasper om 6 en Willemien om 7 uur).Nadat we onszelf voorzien hadden van een ontbijtje en nog een kopje koffie, stapten we weer in de auto voor de terugreis.
Voor het vertrek heeft Jaap nog een paar "sfeerfoto's" gemaakt:
De weg was beter nu. De zon scheen en we genoten van de prachtige natuur.
In Mora zouden we even gaan lunchen en gezellig rondkijken. Daar is het zomer's altijd gezellig druk. Nou nog binnen het uur hadden we gegeten (viel erg tegen) en rondgekeken (viel ook niet mee). De winkelstraat was één grote glibberboel.
Nee, maar gauw weer op huis aan. 's Avonds waren we wel afgepeigerd, dus vroeg op kooi.
Verder is deze week al het verenigingsleven weer van start gegaan, dus Truus is weer veel de deur uit. Wel weer leuk om iedereen weer te treffen.
Vrijdag waren we uitgenodigd bij kennissen voor een verjaarsfeest. Birgitta werd 70. Hier in Zweden doen volwassenen normaal gesproken niets aan hun verjaardag (misschien een beetje in huiselijke kring). Maar 1x in de tien jaar is het groot feest. Dus met 20,30,40 enz. Zo ook nu. Met lekker warm eten aan een sfeervol gedekte tafel, en een lekker wijntje en een fantastisch lekker stukje taart als dessert. Daarna nog een tijd gezellig kletsen. Wij kenden behalve de gastvrouw en gastheer niemand. Maar dat mocht de pret niet drukken. De gesprekken waren heel leuk en iedereen was erg aardig. Dus geslaagd!
Morgen gaan we naar de film in Karlstad, met Holger en Rita. Maar voor die tijd gaan we sushi eten om daarmee Holger's verjaardag te vieren, want die viert het als niet-Zweed wel elk jaar. Lijkt ons ook erg leuk.
We hebben het er dus weer niet slecht voorstaan!!!!
Volgende week bericht ik meer...
Groetjes,
Truus
zaterdag 15 januari 2011
Wij weten van wanten!
Hej hej,
Ja, we weten van wanten. Ik letterlijk en Jaap figuurlijk.
Wat is het geval. Ik ben op dit moment heel erg in de ban van het haken. Het is begonnen met een wokkelsjaal, zo half december. Dit is een sjaal in de vorm van een wokkel en als je die draagt heeft het iets weg van een jabot. Ik heb er daar verschillende van gehaakt.
Daarvan hou je dan weer wat garen over wat dan weer opgebruikt wordt voor een muts. Dan is er nog weer wat over, dat worden dan weer hoesjes voor de mobiele telefoons.
Van twee bollen garen die ik nog had liggen wilde ik vorige week vrijdag wel wanten proberen te haken. Zo gedacht, zo gedaan.
Ik had geen patroon, maar door regelmatig passen ontstond er een want op maat. Om dan de 2e precies hetzelfde te krijgen vereiste wat oplettendheid. Toen kreeg ik de smaak echt te pakken en ik heb deze week in totaal 4 paar gehaakt. Eén paar voor mij en de andere paren zijn presentjes.
Met het vijfde paar ben ik nu bezig. Maar dit zijn hele speciale wanten, n.l. met afneembare top, voor het echte "Fingerspitzengefühl". Kijk maar op de foto's.
Ook dit is zonder patroon tot stand gekomen. Het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. Het is ook buitengewoon praktisch. Met sleutels de deur open maken, of voor het nemen van foto's (Nel bedankt voor de tip!).
Jaap opperde al dat ik toch maar eens een kraam op een loppis moet huren, dan kan ik tenminste nog wat doorgaan.
Als je nu denkt dat ik verder niets doe. Mis! De rest gaat ook gewoon door.
Jaap weet van wanten met zijn hobby's. Hij is deze week nog een dag met zijn trein bezig geweest. Maar dat gaat niet snel. Met een schakeling (een moeilijke) kun je meer dan een dag zoet zijn. Wat een geduld heeft die man! Maar stukje bij beetje gaat het wel wat worden (over een paar jaar). Maar dat geeft niets. Verder is hij ook zeer druk met zijn foto's. Maar nu houdt hij 3 ballen tegelijk in de lucht. Dia's scannen, foto's categoriseren en foto's bewerken. En ik maar denken dat mannen niet zo geweldig goed waren in Multi-tasken.
Ook heeft hij afgelopen week een prachtig fotoboek (en tevens dagboek) gemaakt van onze vakantie van vorig jaar naar Andalusië. Erg mooi geworden.
Je ziet, nog steeds genoeg te doen.
Ook op sociaal gebied. Maandagavond op de koffie geweest, dinsdag en woensdag eters gehad, en woensdagmiddag op bezoek geweest, wat erg leuk was.
Wat ook leuk is, is het gezelschap van Jenta, de hond. Ze is zo lief en gezellig! Maar ze gaat heel gauw weer terug naar baasje en vrouwtje, die nu weer onderweg zijn van Miami naar huis. Zal wel weer wennen zijn, zo van de warmte weer in de sneeuwhopen.
Dat brengt me nog op het idee voor een laatste mededeling: De geweldige sneeuwruimer (snöslunga) is weer klaar. Jaap heeft de nieuwe drijfriem gemonteerd, en hij loopt nu weer als een tierelier. Weet die man van wanten, ja of nee!
Groetjes,
Truus
Ja, we weten van wanten. Ik letterlijk en Jaap figuurlijk.
Wat is het geval. Ik ben op dit moment heel erg in de ban van het haken. Het is begonnen met een wokkelsjaal, zo half december. Dit is een sjaal in de vorm van een wokkel en als je die draagt heeft het iets weg van een jabot. Ik heb er daar verschillende van gehaakt.
Daarvan hou je dan weer wat garen over wat dan weer opgebruikt wordt voor een muts. Dan is er nog weer wat over, dat worden dan weer hoesjes voor de mobiele telefoons.
Van twee bollen garen die ik nog had liggen wilde ik vorige week vrijdag wel wanten proberen te haken. Zo gedacht, zo gedaan.
Ik had geen patroon, maar door regelmatig passen ontstond er een want op maat. Om dan de 2e precies hetzelfde te krijgen vereiste wat oplettendheid. Toen kreeg ik de smaak echt te pakken en ik heb deze week in totaal 4 paar gehaakt. Eén paar voor mij en de andere paren zijn presentjes.
Met het vijfde paar ben ik nu bezig. Maar dit zijn hele speciale wanten, n.l. met afneembare top, voor het echte "Fingerspitzengefühl". Kijk maar op de foto's.
Ook dit is zonder patroon tot stand gekomen. Het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. Het is ook buitengewoon praktisch. Met sleutels de deur open maken, of voor het nemen van foto's (Nel bedankt voor de tip!).
Jaap opperde al dat ik toch maar eens een kraam op een loppis moet huren, dan kan ik tenminste nog wat doorgaan.
Als je nu denkt dat ik verder niets doe. Mis! De rest gaat ook gewoon door.
Jaap weet van wanten met zijn hobby's. Hij is deze week nog een dag met zijn trein bezig geweest. Maar dat gaat niet snel. Met een schakeling (een moeilijke) kun je meer dan een dag zoet zijn. Wat een geduld heeft die man! Maar stukje bij beetje gaat het wel wat worden (over een paar jaar). Maar dat geeft niets. Verder is hij ook zeer druk met zijn foto's. Maar nu houdt hij 3 ballen tegelijk in de lucht. Dia's scannen, foto's categoriseren en foto's bewerken. En ik maar denken dat mannen niet zo geweldig goed waren in Multi-tasken.
Ook heeft hij afgelopen week een prachtig fotoboek (en tevens dagboek) gemaakt van onze vakantie van vorig jaar naar Andalusië. Erg mooi geworden.
Je ziet, nog steeds genoeg te doen.
Ook op sociaal gebied. Maandagavond op de koffie geweest, dinsdag en woensdag eters gehad, en woensdagmiddag op bezoek geweest, wat erg leuk was.
Wat ook leuk is, is het gezelschap van Jenta, de hond. Ze is zo lief en gezellig! Maar ze gaat heel gauw weer terug naar baasje en vrouwtje, die nu weer onderweg zijn van Miami naar huis. Zal wel weer wennen zijn, zo van de warmte weer in de sneeuwhopen.
Dat brengt me nog op het idee voor een laatste mededeling: De geweldige sneeuwruimer (snöslunga) is weer klaar. Jaap heeft de nieuwe drijfriem gemonteerd, en hij loopt nu weer als een tierelier. Weet die man van wanten, ja of nee!
Groetjes,
Truus
zondag 9 januari 2011
Dooi!!
Hej allemaal,
Hebben jullie misschien net gelezen dat er super veel sneeuw gevallen was, hetgeen absoluut het geval was. Vraag maar aan Jaap, die heeft er nog pijn in de spieren van. Wij hadden gezien dat er dooi zou komen. En we hadden enorme hoeveelheden sneeuw op het dak. Dus Jaap heeft de stoute schoenen (laarzen)
aangetrokken en is met ladder en de juiste attributen aan de slag gegaan on de daken van de veranda en de beide uitbouwen sneeuwvrij te maken.
(Dit was de sneeuwlaag op het verandadak.)
Want als het even gaat dooien en dan weer vriezen krijg je een dikke ijslaag op het dak , waar je niets meer mee kan en dat is wel erg zwaar. Zeker als er binnenkort weer eens een pak sneeuw valt. De daken die hij geruimd heeft lopen niet zo schuin dat het er vanzelf afglijdt. Van het oorspronkelijke huis en de schuur gaat het vanzelf. In huis horen we dan ook regelmatig een enorm lawaai als er weer zo'n deel naar beneden komt. Ook daarom moest het verandadak worden geruimd omdat daar ook alle sneeuw van het dak op komt en dit dan dus meer dan dubbel wordt belast. Onze hondenlogé reageert daar dan weer op met waaks geblaf. Nog meer lawaai dus.
Van de schuur was vanmorgen vroeg alle sneeuw in één keer naar beneden gekomen. En toen lag me er toch een wal voor de garage. Dus Jaap weer aan het spitten. Ik zag hem vanuit het bijkeukenraam enigszins moedeloos rondkijken. Maar ja, helpen kon ik ook vanwege mijn rug niet. Dit was echt hele zware natte plaksneeuw. Nornaal is het meer de lichte kristalsneeuw hier. Maar hij heeft de klus geklaard, toppie Joppie!
Ja, dat is mooi want de verwachting is toch wel dat het weer gaat vriezen.
We houden jullie op de hoogte!
Groetjes Truus
Hebben jullie misschien net gelezen dat er super veel sneeuw gevallen was, hetgeen absoluut het geval was. Vraag maar aan Jaap, die heeft er nog pijn in de spieren van. Wij hadden gezien dat er dooi zou komen. En we hadden enorme hoeveelheden sneeuw op het dak. Dus Jaap heeft de stoute schoenen (laarzen)
aangetrokken en is met ladder en de juiste attributen aan de slag gegaan on de daken van de veranda en de beide uitbouwen sneeuwvrij te maken.
Want als het even gaat dooien en dan weer vriezen krijg je een dikke ijslaag op het dak , waar je niets meer mee kan en dat is wel erg zwaar. Zeker als er binnenkort weer eens een pak sneeuw valt. De daken die hij geruimd heeft lopen niet zo schuin dat het er vanzelf afglijdt. Van het oorspronkelijke huis en de schuur gaat het vanzelf. In huis horen we dan ook regelmatig een enorm lawaai als er weer zo'n deel naar beneden komt. Ook daarom moest het verandadak worden geruimd omdat daar ook alle sneeuw van het dak op komt en dit dan dus meer dan dubbel wordt belast. Onze hondenlogé reageert daar dan weer op met waaks geblaf. Nog meer lawaai dus.
Van de schuur was vanmorgen vroeg alle sneeuw in één keer naar beneden gekomen. En toen lag me er toch een wal voor de garage. Dus Jaap weer aan het spitten. Ik zag hem vanuit het bijkeukenraam enigszins moedeloos rondkijken. Maar ja, helpen kon ik ook vanwege mijn rug niet. Dit was echt hele zware natte plaksneeuw. Nornaal is het meer de lichte kristalsneeuw hier. Maar hij heeft de klus geklaard, toppie Joppie!
Ja, dat is mooi want de verwachting is toch wel dat het weer gaat vriezen.
We houden jullie op de hoogte!
Groetjes Truus
donderdag 6 januari 2011
Sneeuw in kwadraat!
Hejsan,
We hadden het hier al heel lang wit, maar nu valt er zoveel sneeuw. Het heeft al 2 en een half etmaal onafgebroken gesneeuwd, en volgens de voorspellingen gaat het nog een etmaal voortduren. Wat ons betreft is het wel goed zo. Daar komt nog bij dat onze geweldige snöslunga (sneeuwblazer)
even de geest gegeven heeft. Niet iets verschrikkelijk ernstigs overigens. Een kapotte drijfriem. En ja, die moet besteld worden en dat duurt nog wel even. 14 januari zou die er zijn, en tot die tijd moet alles met het handje. 
En ik verzeker je, dat is niet niks! Daarbij moet Jaap het helemaal in z'n eentje doen, want het is mij vanmorgen lelijk in de rug geschoten. Balen natuurlijk. Zo zie je maar dat mens en machine je in de steek laten, als je ze het hardst nodig hebt. Dat is toch altijd zo. De verwarming gaat ook nooit in de zomer kapot. De vaatwasser geeft er de brui aan als hij net helemaal super vol is. Er zijn nog veel meer van dit soort dingen te bedenken.
Maar zoals je op de foto kunt zien, weert Jaap zich kranig.
Wie zich ook kranig weert, is onze grote zwarte logé, Jenta. Iedere keer moet ze naar buiten om door Jaap uitgelaten te worden. Iedere keer weer door die hoge koude sneeuw baggeren. Brrrr. Ze weet dan ook niet hoe snel ze weer naar huis moet, om zich daar weer comfortabel op haar kleedje neer te vleien. Vanmorgen had ze haar knuffel Nijls aangewend als steuntje voor het moede hoofd.
Is het geen mooi stel?
Vandaag is het 6 januari, Driekoningen of zoals ze hier zeggen: Trettondagen of Trettondedag jul , ofwel de dertiende dag na 24 december (Julafton). Vandaag is een officiële vrije dag. Kan iedereen fijn sneeuwruimen. Na deze dag wordt in principe pas alle kerstversiering weer opgeruimd. Wij zullen dat in de loop van deze week ook wel doen. Want het is ook altijd wel weer lekker ruim als alles weer gewoon is.
Nou ik hoor de deur open gaan en ik denk dat ik voor Jaap even een fijn kopje koffie maak. Heeft hij zeer verdiend!
Groetjes,
Truus
We hadden het hier al heel lang wit, maar nu valt er zoveel sneeuw. Het heeft al 2 en een half etmaal onafgebroken gesneeuwd, en volgens de voorspellingen gaat het nog een etmaal voortduren. Wat ons betreft is het wel goed zo. Daar komt nog bij dat onze geweldige snöslunga (sneeuwblazer)
Maar zoals je op de foto kunt zien, weert Jaap zich kranig.
Wie zich ook kranig weert, is onze grote zwarte logé, Jenta. Iedere keer moet ze naar buiten om door Jaap uitgelaten te worden. Iedere keer weer door die hoge koude sneeuw baggeren. Brrrr. Ze weet dan ook niet hoe snel ze weer naar huis moet, om zich daar weer comfortabel op haar kleedje neer te vleien. Vanmorgen had ze haar knuffel Nijls aangewend als steuntje voor het moede hoofd.
Is het geen mooi stel?
Vandaag is het 6 januari, Driekoningen of zoals ze hier zeggen: Trettondagen of Trettondedag jul , ofwel de dertiende dag na 24 december (Julafton). Vandaag is een officiële vrije dag. Kan iedereen fijn sneeuwruimen. Na deze dag wordt in principe pas alle kerstversiering weer opgeruimd. Wij zullen dat in de loop van deze week ook wel doen. Want het is ook altijd wel weer lekker ruim als alles weer gewoon is.
Nou ik hoor de deur open gaan en ik denk dat ik voor Jaap even een fijn kopje koffie maak. Heeft hij zeer verdiend!
Groetjes,
Truus
maandag 3 januari 2011
Feestdagen.......het einde.
Hej hej,
Daar zijn we weer ..in 2011. Allereerst voor iedereen een heel goed jaar. Wij hopen dat vele wensen uit zullen komen in dit nu nog zo kersverse jaar. Ook wil ik graag iedereen bedanken voor het sturen van alle mooie, lieve en welgemeende kerstwensen.
De met de post gestuurde kaarten prijken als warme welkomstgroet in onze hal. De e-cards, staan uiteraard op de pc's.
Even wil ik nog terugblikken op de laatste dagen van het jaar.
Met Kerst hebben wij het vrij rustig gehad. Eerste Kerstdag ben ik samen met vriendin Roelie naar Julotta geweest. Dat is de vroege ochtenddienst. Wij gingen hiervoor om 6.40 naar het kerkje in Sunnemo. Erg sfeervol, maar wel erg vroeg. Om 6 uur al naast het bed, en dat bij -22 graden. Nadat ik weer thuis was en het kerstontbijt samen met Jaap had genuttigd, was ik wel erg slaperig. Ik heb toen toch nog maar even mijn bedje weer opgezocht.
Verder hebben we de beide dagen spelletje spelend en film kijkend doorgebracht. Helemaal goed.
Dinsdag na de kerst hebben we bij Jan en Nel gegeten. Heerlijk. Hertenvlees met paddenstoelensaus, gekaramelliseerde rode uien en aardappelgratin. Daarna nog een heerlijk toetje en een Irish coffee. Een heel gezellige avond. Maar om het gezellig te houden moet je je in het verkeer als voetgangers ook goed laten zien. Dus wij liepen daarna als lopende lichtzuilen langs de weg (zonder trottoir).
Woensdag heb ik met Roelie heerlijk in Karlstad gewinkeld en lekker een hapje gegeten. Wij waren bij -18 van huis gegaan en ons derhalve behoorlijk warm gekleed. Dat hebben we geweten. Het zweet liep ons tappelings over de rug. Want in de winkels was het echt warm. De volgende dag heb ik daar rekening mee gehouden. Want...ja.. alweer naar Karlstad. Maar nu samen met Jaap. Ook Jasper en Willemien zouden naar Karlstad komen om samen met ons te winkelen en daarna met ons mee naar huis te gaan.
Natuurlijk was ook Jenta de hond van de partij. Maar die bleef in de stad in de auto, in de verwarmde parkeergarage. Want met een Deense dog in een warenhuis, is net zoiets als een olifant in de porseleinkast, denk ik.
Jasper en Willemien zijn hier met oud en nieuw geweest en we hebben een gezellige tijd gehad. Gistermorgen zijn zij weer vertrokken en hebben Jenta aan ons toevertrouwd. Wij passen 14 dagen op haar, en zij op ons.
Ook Jaap en Jenta gaan ordentelijk en verkeersveilig op pad.Kijk maar.
Ook heeft Jenta het enorm druk met het kijken naar de vogeltjes die hun maaltijd bij ons ophalen. Vooral het stuk kaas wat buiten ligt biologeert Jenta zeer!
En als hond heb je natuurlijk ook recht op je rust...
...al is het niet de bedoeling dat je dat op de bank in de huiskamer doet!
Ik begreep dat in Nederland de sneeuw nu weer verdwenen is. Hier ligt het allemaal nog net zo en deze week wordt nog weer een pak verwacht. We zien het wel. We hebben er niet veel last van en het blijft mooi om te zien, vinden wij nog steeds.
Groetjes Truus
Daar zijn we weer ..in 2011. Allereerst voor iedereen een heel goed jaar. Wij hopen dat vele wensen uit zullen komen in dit nu nog zo kersverse jaar. Ook wil ik graag iedereen bedanken voor het sturen van alle mooie, lieve en welgemeende kerstwensen.
De met de post gestuurde kaarten prijken als warme welkomstgroet in onze hal. De e-cards, staan uiteraard op de pc's.
Even wil ik nog terugblikken op de laatste dagen van het jaar.
Met Kerst hebben wij het vrij rustig gehad. Eerste Kerstdag ben ik samen met vriendin Roelie naar Julotta geweest. Dat is de vroege ochtenddienst. Wij gingen hiervoor om 6.40 naar het kerkje in Sunnemo. Erg sfeervol, maar wel erg vroeg. Om 6 uur al naast het bed, en dat bij -22 graden. Nadat ik weer thuis was en het kerstontbijt samen met Jaap had genuttigd, was ik wel erg slaperig. Ik heb toen toch nog maar even mijn bedje weer opgezocht.
Verder hebben we de beide dagen spelletje spelend en film kijkend doorgebracht. Helemaal goed.
Dinsdag na de kerst hebben we bij Jan en Nel gegeten. Heerlijk. Hertenvlees met paddenstoelensaus, gekaramelliseerde rode uien en aardappelgratin. Daarna nog een heerlijk toetje en een Irish coffee. Een heel gezellige avond. Maar om het gezellig te houden moet je je in het verkeer als voetgangers ook goed laten zien. Dus wij liepen daarna als lopende lichtzuilen langs de weg (zonder trottoir).
Woensdag heb ik met Roelie heerlijk in Karlstad gewinkeld en lekker een hapje gegeten. Wij waren bij -18 van huis gegaan en ons derhalve behoorlijk warm gekleed. Dat hebben we geweten. Het zweet liep ons tappelings over de rug. Want in de winkels was het echt warm. De volgende dag heb ik daar rekening mee gehouden. Want...ja.. alweer naar Karlstad. Maar nu samen met Jaap. Ook Jasper en Willemien zouden naar Karlstad komen om samen met ons te winkelen en daarna met ons mee naar huis te gaan.
Natuurlijk was ook Jenta de hond van de partij. Maar die bleef in de stad in de auto, in de verwarmde parkeergarage. Want met een Deense dog in een warenhuis, is net zoiets als een olifant in de porseleinkast, denk ik.
Jasper en Willemien zijn hier met oud en nieuw geweest en we hebben een gezellige tijd gehad. Gistermorgen zijn zij weer vertrokken en hebben Jenta aan ons toevertrouwd. Wij passen 14 dagen op haar, en zij op ons.
Ook Jaap en Jenta gaan ordentelijk en verkeersveilig op pad.Kijk maar.
Ook heeft Jenta het enorm druk met het kijken naar de vogeltjes die hun maaltijd bij ons ophalen. Vooral het stuk kaas wat buiten ligt biologeert Jenta zeer!
En als hond heb je natuurlijk ook recht op je rust...
...al is het niet de bedoeling dat je dat op de bank in de huiskamer doet!
Ik begreep dat in Nederland de sneeuw nu weer verdwenen is. Hier ligt het allemaal nog net zo en deze week wordt nog weer een pak verwacht. We zien het wel. We hebben er niet veel last van en het blijft mooi om te zien, vinden wij nog steeds.
Groetjes Truus
Abonneren op:
Posts (Atom)