Volgers

Översätta/Translate

Blogarchief

dinsdag 16 februari 2016

In één woord heerlijk!


Wat is het heerlijk nu, en al een paar dagen trouwens. De zon schijnt volop en het vriest een paar graden. We hebben net genoten van een zonnebad! Lekker even languit in de ligstoelen die we in de garage hadden gezet. Vol in de zon en uit de wind (er is trouwens helemaal geen wind) liggen soezen. Daarna is Jaap even gaan wandelen met het fototoestel als metgezel :-)






 


 


Zo meteen is het voor mij weer tijd om een nog even een echt bad te nemen in het zwembad wel te verstaan. En ook dat is voortreffelijk. Watertemperaturen rond 29 graden!

Vanmorgen waren we voor ons doen vroeg uit de veren. Ik moest zingen met het koor in Forshaga bij het ontbijtcafé. Eerst altijd goed inzingen en oefeningen doen. De zaal was goed bezet en nadat ieder genoten had van een ontbijtje met koffie was de beurt aan ons. We waren maar met 7, terwijl we normaal met 12 zijn. Maar ja, wat ziekte en andere verplichtingen. Ons repertoire vandaag bestond uit liefdesliedjes. Dit n.a.v. Valentijnsdag (Alla Hjärtans Dag) afgelopen zondag.
Het lukte ons met z'n zevenen prima om 2 stemmig en in canon te zingen. Al met al erg leuk!
Volgende week dinsdag zingen we hetzelfde programma in Munkfors en het zou leuk zijn als we dan op volledige sterkte zijn. En het ontbijt in Munkfors is altijd prima!

Over Valentijnsdag gesproken. Wij hadden een perfecte dag! Niet dat Jaap en ik elkaar in de watten hebben gelegd, wij zijn (bijna) altijd lief voor elkaar :-)
Nee, we kregen gasten. De Pakistaanse familie waar wij ook al een uitgebreid hebben mogen tafelen en een meisje uit Eritrea dat hier volledig zonder familie is. Ze kenden elkaar alleen maar van zien en de beide vrouwen hadden mij beiden gezegd dat ze het leuk zouden vinden om met elkaar in contact te komen. Nou dat was wel te regelen dus. Nou het was zo super gezellig en zo leuk om te zien dat alles zo fijn paste. Werkelijk een Valentijnsdag! Ook de kleine meid genoot erg.




Samen met de geslaagde maaltijd die op tafel kwam en de taart die Samina had gebakken, was het echt een heerlijke dag.
Verder hebben we de afgelopen weken ook verschillende malen bezoek gehad en ook daar genoten wij weer van.

Wat even iets minder heerlijk was, was mijn bezoek aan de orthopeed. Na bijna vier maanden had ik een afspraak. De verwachtingen van mijn kant waren niet erg hoog gespannen, maar ergens was er toch wel de hoop dat er iets positiefs te melden zou zijn. Nou....nee dus. De situatie zoals die nu is zal blijven bestaan. Niets aan te verhelpen. Jammer.

De laatste 2 weken is het 's morgens iedere keer een verrassing als je de slaapkamergordijnen opent. De ene keer is het groen, de andere keer is het wit. De ene keer is de rivier dichtgevroren, de andere keer zie je water. Kortom, wisselende decors. Op dit moment is het zo mooi, met ijsschotsen en halfbevroren donkere delen. Een plaatje!!
 





We zijn zondag voor een week nog samen met Lasse en Birgitta naar een voorstelling geweest in Råda. Nadat we hier eerst even soep gegeten hadden gingen we op pad. Wat een leuke komische muziekvoorstelling was het. Het was een one-man show, gepresenteerd door Johan Östling, een Värmlands acteur met een heel goede stem. Veel was in het Värmlandsdialect en wel in een hoog tempo. Maar zo zachtjes aan zijn we heel wat gewend en konden we het goed volgen. Ook dit was een heerlijke avond.

Als je het naar de zin hebt vliegt de tijd, zo wordt gezegd. Nou de tijd vliegt hier, dus wij hebben het zéér naar onze zin!

Groetjes,
Truus

maandag 1 februari 2016

Weer!


Het is al weer twee weken terug, dat we de vorige blog plaatsten. Toen was het echt heel erg mooi winterweer. Maar ook erg koud!
In de afgelopen week dooide het heel erg. We hadden verwacht dat het een super gladde boel zou worden, met opvriezen en zo. Maar gelukkig bleef dat uit. We hadden tot en met vrijdagnacht zelfs geen vorst in de nacht. Het voelde gewoon voorjaarsachtig aan. Van de gelegenheid maakte Jaap gebruik om de kabels en de kerstverlichting buiten uit de bomen te halen. Tot dan was dat wegens de sneeuw en vorst niet mogelijk.
Maar de winter is echt nog niet voorbij. Op dit moment vriest het weer en vannacht was het -8. Vandaag heeft het weer behoorlijk gesneeuwd, maar voor morgen is er weer regen voorspeld en voor de komende week een beetje nachtvorst en een beetje dooi. Kwakkelen dus....
De dagen lengen al weer behoorlijk en dat geeft aan dat we weer de “goede” kant op gaan.
Ik vind de winter ook een prima tijd hoor! Lekker bezig met onze hobby's, tenminste als we er tijd voor hebben. En anders maken we er gewoon wat tijd voor. :-)

Vorig weekend heb ik fijn zitten tekenen. Op zaterdag tekende ik een oog, en op zondag mijn oogappel!! We kregen 's zondagsmorgens een foto gestuurd, die Jaap voor mij uitvergrootte. Oh wat een heerlijk onderwerp om te maken, en het is helemaal leuk als het ook nog wat wordt. Ik was er tevreden over.





Die dag kwamen Paul en Jantsje ook nog spontaan langs en kon ik Paul blij maken met een paar door mij gehaakte sloffen. En wel gehaakt van wol van zijn eigen schapen. Jantje had de wol gesponnen en geverfd. Dus met vereende krachten hadden we het cirkeltje rond ;-)

Maandag was Holger jarig en dat vierden we met z'n zessen tot ruim na middernacht. Het was heel gezellig en we tafelden wel een paar uur. Heerlijk India's eten, door Rita en Holger gemaakt. Daarna nog een nazit met fijne gesprekken. Toen we thuiskwamen wisten we even niet wat we zagen. Door de invallende dooi was de sneeuwlaag van de schuur met een vaart naar beneden gegleden en had daarbij de dakgoot meegenomen. Die hing als een hele grote sneeuwpegel naar beneden.
Weer werk aan de winkel als de temperaturen weer ietsje hoger zijn.



Dinsdagavond was er weer språkcafé (taalcafé). Het was stampvol in de bibliotheek. Leuk om te zien dat er steeds meer Munkforsers komen! En van die gelegenheid heb ik gebruik gemaakt om een oproepje te doen voor extra vrijwilligers voor onze “school”. Het resulteerde in 9 positieve reacties waarvan er donderdag al vier meedraaiden en laaiend enthousiast waren. De oudste is een lerares van bijna 90 jaar! Petje af!!
Het was een leuk programma (zoals altijd). Met optredens van jongelui uit Munkfors. Zowel het meisje, Agnes, als de jongens Magnus en Petter hebben een Munkforslied gemaakt en lieten dat horen. Superleuk en positief!

Woensdag en donderdag waren onze “werkdagen”. En vrijdag kwamen Jasper, Malin en Alde op bezoek. Wat een leuke dag hadden we met elkaar en wat genoten we van Alde. Het is echt al een hele meid. Met haar 10 maanden praat ze nog niet, maar gezichtsuitdrukkingen heeft ze genoeg:




 



















 In de middag zijn we even naar de (Nederlandse) bakker geweest en hebben daar gezellig met elkaar koffie gedronken met iets lekkers erbij. Alde was geïnteresseerd in alles om haar heen en ze had geluk, want het zat er vol.
Vrijdagavond namen we weer afscheid, maar niet voor erg lang want over niet al te lange tijd gaan we naar Sundsvall.

Zondag was ik met mijn koor in de kerk van Ransäter bij het 30-jarig jubileum van deze kerk.. In december 1984 brandde de kerk af, net voor de renovatie afgerond werd. De kerk die afbrandde was meer dan 300 jaar oud. Wat een verlies moet dat zijn geweest, want denk je eens in hoeveel doop- en trouwdiensten en begrafenissen er waren geweest. Mijlpalen in een mensenbestaan!
Bijzonderheid is ook nog dat in december het jaar erop de kerk in Munkfors afbrandde. Hiervan is de oorzaak nooit opgehelderd.
Maar nu dus het jubileum in Ransäter. Na de drukbezochte kerkdienst stonden de tafels gedekt en kon iedereen genieten van heerlijke smörgåstårtor en eigengebakken cake. Een echt verjaarspartijtje dus!

Je bent weer een beetje op de hoogte van wat ons bezighoudt.
Graag tot de volgende blog!

Groetjes Truus.