Van Pepernoot tot Pepparkaka!

Deze tijd van het jaar...altijd weer een tijd vol activiteiten, festiviteiten en de daarbij behorende eterij. Ook voor Jaap, want zijn gesteldheid is weer helemaal op orde☺

Ook dit jaar vertrokken we weer, voor een weekje, naar het noorden om samen met Jasper, Malin en Alde o.a. Sinterklaas te vieren. Toch altijd weer een hele rit van ruim 500 km in de winter, want je weet niet wat de weergoden in petto hebben. Deze keer troffen we het. Het was vorstig, maar de weg was schoon. De temperaturen onderweg varieerden van -4 tot – 15,5 en het kon wisselen van het ene moment op het andere

.

 Al tegen 4 uur in de middag kwamen we aan. In het laatste uurtje ging de schemering over in het donker.

Het was weer heerlijk om elkaar weer te zien en al gauw genoten we van een heerlijke hartige taart die Malin gemaakt had. We speelden met Alde en opa las voor.

 

Toen we de dag erop meegingen om Alde uit school te halen, kregen we van de juf te horen dat ze al uitgebreid over opa en oma had gepraat. 

  

 

Op de vrijdag hoefde Alde niet naar school en ze ging met ons een dagje op stap, naar Härnösand naar een technisch museum speciaal voor kinderen. Erg leuk! De fantastische glijbaan was wel favoriet, maar ook de rest was leuk. We hebben niet eens alles gezien. We gaan vast nog wel een keertje

Bijschrift toevoegen

 

Weer thuis was er fika met pepernoten die meegenomen waren door vrienden van ons uit Nederland. De vraag was toen wel of Sinterklaas nog zou komen met strooigoed en pakjes.....

In ieder geval was er wel een Piet in Zweden die een paar keer Alde's laarsje had gevuld, dus de weg was bekend!

En ja hoor...... zaterdag werd er op de deur gebonsd! Alde schrok zich een hoedje en vloog naar Jasper. Maar toen er ineens strooigoed lag, ging ze er enthousiast in. Er stonden ook pakjes op de stoep! Maar was nu weer zo knullig was..... opa was er weer net niet getuige van. Hij was hout gaan halen....!!!

 

We hadden een prachtige middag/avond! Net als de rest van de dagen trouwens. 

Ik had thuis, voor ons vertrek een pepernoten arretjescake gemaakt, die ik mee zou nemen... maar vergat dat. Dan nog maar een nieuwe maken. Het was heerlijk en we hebben er dagen van genoten! (Een klein stukje is genoeg, want het is nogal machtig).

Ook hebben we nog even "fika" in de buitenlucht gehad. 's Morgen heerlijk warme koffie met watr erbij gedronken bij een picknickplaats met gratis hout voor een houtvuurtje!

We zouden dinsdag of woensdag teruggaan. Het werd woensdag, want dinsdag werd er voor onderweg behoorlijk veel sneeuw voorspeld. Op de woensdag was het prachtig weer, wel met heel veel laagstaande zon. Mooi, maar erg veel last van verblinding. Ook van ijsvorming op de weg, gedurende een groot deel van de reis. Maar het verliep allemaal prima.

Een dag na thuiskomst begon het te sneeuwen en onze omgeving veranderde in een sprookjeslandschap. Ook nu een week later ligt er nog steeds sneeuw, maar niet meer zo feeëriek. De temperaturen zijn in de loop van deze week ook behoorlijk gedaald, van net onder 0 tot -10 vandaag.

Ook is dit de tijd van het jaar, waarin veel te doen is.

Kerstmarkten (de eerste hier in de buurt was al begin november...Veel te vroeg naar mijn smaak) Maar nu vooral Kerstconcerten en voorstellingen.

Zaterdag gingen we naar een voorstelling van plaatselijke muzikanten, zangeressen en een entertainer. Het programma heette: “Jul i Stôga” hetgeen "Kerst in de blokhut" betekent.

Het was een programma met traditionele kerstliedjes en vertellingen. In een uitgebreide pauze konden we ons tegoed doen aan vörtbröd med Julskinka.( een donker brood met een moutbestanddeel voor het maken van bier, roggemeel en kruiden bijv. kummel en anijs met daarop kerstham en zoete mosterd) Het was heerlijk! Na de pauze ging het programma nog even swingend door en toen we naar huis gingen sneeuwde het licht.

Hoe leuk kun je het hebben!

 Zondag zijn we samen met onze buren Lennart en Laila naar Lovisebergs Herrgard geweest om de verjaardagen van Jaap en Laila te vieren. Hier hebben we ook weer volop "gefikad" met koffie en heerlijk baksel in een sfeervolle omgeving.

Woensdag gingen we samen met Ernst en Marja naar Sunne waar we na een gezellige Thaise maaltijd genoten van een voorstelling van “Wermlands Opera” uit Karlstad.

De voorstelling was in een prachtige zaal in de bibliotheek van Sunne.

Het programma heette “Jul Kök” en het was een quizconcert.

Het speelde zich daadwerkelijk af in in een keuken(decor)  en er werden pepparkakor gebakken en bonbons gemaakt tijdens de voorstelling! Mooie muziek van 4 muzikanten, ook in kokskledij en zang van de kok en kokkin. Prachtige professionele stemmen!

De voorstelling werd gelardeerd met quizvragen. Het was werkelijk ontzettend leuk!

Zeer voldaan reden we terug naar Munkfors (wij werden gereden door Ernst ;-))

Gisteren vierdeJaap zijn verjaardag met een stukje taart en  smörgåstårta en leuk en gezellig bezoek van zowel Zweedse als Nederlandse vrienden. Dus ook daar geen klagen haha! Daarvoor gisteren  nog een koorrepetitie gehad, want 2e kerstdag zingen we in de kerk in Munkfors.

Ook zondag nog krijgen we nog eters. Dus....van verveling geen sprake!

Hej då,

Truus

Beroerd...!!!

 
Dit keer zal het een blog worden zonder opsmuk, zoals foto's en dergelijke.
Hoezo, vraag je je misschien af. Nou, dat komt omdat Jaap, die altijd de foto's plaatst, die wij overigens altijd samen maken, niet thuis is.
Waar hij is? In het ziekenhuis in Torsby, al sinds donderdag.
Woensdagmorgen bij het opstaan was Jaap niet lekker. Buikpijn en misselijk. Hij ging nog even liggen, maar eventjes werd de hele dag. Hij werd steeds beroerder. In de nacht gaf hij veel over, voornamelijk gal. Verdere details zal ik je besparen. Dat was aanleiding voor ons om stappen te ondernemen, want uitdrogen lag op de loer. Dus via 1177 ( vergelijkbaar met de dokterstelefoon) moest ik 112 bellen. Daar werd kordaat een ambulance besteld die er al na 10/15 minuten was.
Na een kort onderzoek waaruit bleek dat Jaap's bloeddruk sterk daalde als hij stond. Hij kon ook eigenlijk niet staan, zo duizelig was hij. Dus op de brancard en naar Torsby. Ik ging op eigen gelegenheid die kant op en was er precies nadat Jaap was binnengebracht. Na onderzoek en nadat een maagsonde was aangebracht, werd Jaap naar de afdeling gebracht. In de ambulance was er al een infuus aangebracht en dat was ook nodig want hij was al heel erg uitgedroogd. In een avond en een nacht kreeg hij 7 liter vocht! Onderzoeken en scans werden uitgevoerd. Het bleek een afsluiting van de darm te zijn.
De volgende dag voelde hij zich ietsje beter en de hoop was dat de prop in de darm spontaan, met laxatie, naar buiten zou komen. Maar helaas!
Zaterdag begon Jaap zich weer slechter te voelen en na een slechte, beroerde nacht, werd besloten dat nog even over de zondag zou worden aangekeken en dat anders maandag geopereerd zou worden.
Maar Jaap werd steeds misselijker en toen besloot men dat ze nog dezelfde middag zouden opereren.
Nadat ik afscheid genomen had, werd Jaap klaargemaakt. Tijdens de operatie (kijkoperatie) hebben ze de darm millimeter voor millimeter nagekeken en daar, waar verklevingen waren, die weggenomen. Ook bleek de dunne darm totaal afgesloten te zijn. Ze konden dit verhelpen en gisteravond belde Jaap mij met de mededeling dat hij zich beter voelde dan de laatste 4 dagen.
Vanochtend geen pijn en niet misselijk. Wat een opluchting! Vanavond krijgt hij voor het eerst een boterham. Wel een klein beetje spannend of dat goed gaat, maar we zijn vol vertrouwen!
De verklevingen zijn nog een gevolg van een zware miltoperatie in 1991!


Nog even voor de informatie: het ziekenhuis in Torsby is 70 km bij ons vandaan, dus even op bezoek gaan is 140km. Vandaag heb ik dan ook even een bezoekje overgeslagen, zodat zowel Jaap als ik een beetje rust kunnen krijgen.

We mogen nu wel zeggen dat Jaap zijn betaalde premie voor de ziektekosten er wel uit heeft nu ;-)
We hopen dan ook dat het voorlopig rustig zal blijven in Huize Metselaar!

Blij zijn we ook met de hulp die we krijgen bij het wisselen van de banden. Dit laten we wel doen, maar het in en uit de auto tillen van die zware dingen, krijg ik niet klaar!
Dus: Bedankt!

Hopelijk zijn we zo in het midden van de week weer samen thuis!

Groetjes Truus

Terug van weggeweest!

Vorige week was een gezellige week. Eerst een dagje op Alde passen en daarna een kleine week naar Åland ( een eiland in een archipel tussen Finland en Zweden).

Alde was met Jasper en Malin in Vansbro. Zij waren hier voor de begrafenis van Malin's opa.

Alde ging niet mee en wij pasten op haar. Samen gingen we naar de speeltuin waar de schommels maar nauwelijks hoog genoeg gingen naar Alde's smaak. Ook met opa in de zandbak taarten bakken was heel gezellig. Maar verstoppertje met opa en oma was wel een groot succes. Het tellen voor ze ging zoeken, ging in het Nederlands inclusief: ik kom!!! Maar in het Zweeds is het voor Alde zeker een eitje :-)

 

Thuisgekomen werden er pannenkoeken gebakken...en gegeten en later nog geknutseld met oma en torens gebouwd met opa!

We hebben alle drie genoten!

Zondagmorgen was het al weer tijd om te vertrekken richting Åland. Eerst reden we naar Hedemora, waar we een overnachting hadden geboekt. 

Op ons dooie gemakje genoten we van de rit. In Ludvika aten we tussen de middag in een Chinees restaurant. (China Town) en dat was een goede keuze. Voor 16€ een 3 gangen menu. Heerlijk en kogeltjerond vervolgden we de reis. 

De logeerplek voor de nacht was super! Aan alles was gedacht! Het enige nadeel was, het was erg warm (vloerverwarming) was, en nergens een thermostaat te vinden. De volgende morgen na het ontbijt vertrokken we richting Grisslehamn. 

Onderweg in Avesta gestopt bij het immens grote Dalarna paard. Heel erg lang geleden waren we daar ook en zo ik het in kon schatten was sindsdien niet veel meer aan onderhoud gedaan. Jammer!

Op een andere pauzeplek stond een runesteen. Niet te begrijpen wat er staat,  want hoewel er wel tekens zijn ontcijferd, blijven er vraagtekens over bestaan. Na deze onderbreking hoefde ik toen nog maar een stukje te rijden naar de veerboot, die ons naar Åland zou brengen.

De Åland archipel wordt gevormd door ruim 26.000 eilanden, waarvan er 6.757 een naam hebben en er 65 bewoond zijn.  Er zijn ongeveer 25.000 inwoners, waarvan ca. 40% in de hoofdstad Mariehamn wonen.

Åland behoort tot Finland, maar de officiële voertaal is Zweeds en Åland heeft een eigen souvereiniteit met een eigen parlement. 

Het heeft ook een eigen "vriendelijk" belastingstelsel en vrijwel alle veerboten tussen Zweden en Finland varen via Åland, waardoor er op de boten belastingvrij ingekocht kan worden.

De eilandengroep is gedemilitariseerd en de inwoners zijn ook vrijgesteld van de Finse dienstplicht. 

De voornaamste inkomstenbronnen zijn toerisme, bankwezen en handel. Åland is één van de welvarendste delen van Finland.

   

 

Op de boot, 2 uurtjes varen, gegeten en nog even in de shop gekeken. Bij aankomst nog ca. 30 km naar het appartement. Voordien nog even boodschappen gedaan. Ze hadden zowaar (Finse) karnemelk! Heerlijk vind ik dat! Het appartement viel bij ons in de smaak en de eigenaar kwam nog even voor wat toeristische tips en wetenswaardigheden.

De avond verbrachten we met een glaasje wijn en Netflix. Ook dat was samen met Wi-Fi prima voor elkaar.

 De volgende dag begon een beetje druilerig. Eerst maar naar Mariehamns havenkwartier gegaan. Dit was klein, maar idyllisch. Wel een hele mooie winkel bezocht met kunst en handwerk. Daarna nog een edelsmid bezocht. Mooie dingen, maar niets gekocht.

 

Daarna, het was toen vrijwel droog, naar het centrum van Mariehamn doorgewandeld. Dan krijg je trek, en daar voorzag de "Bagarstugan" wel in. Koffie met heerlijk gebak en dat in een prachtige nostalgische ambiance. 

  


 We konden er wel weer tegen toen we in de auto stapten en naar het zuidelijkste punt reden. Vanaf daar gaan er ook een behoorlijk aantal veerdiensten. We konden nog net genieten van herfstkleuren in het mooie landschap. Op de terugweg het grote winkelcentrum bezocht en daar gegeten. Voldaan reden we daarna naar “huis”. Toen restte ons nog een wijntje en een filmpje. Mmmm!

Dag 2 kwam langzaam op gang, met een zonnetje door de ramen.

In de auto gestapt en rondgereden. Als we iets moois zagen, stopten we. Zo ook bij deze prachtige kerkjes. De zon scheen, maar de wind was ijzig, maar het genieten was er niet minder om.

 



























We reden rond met een “alleen op de wereld gevoel” tot Havsvidden, helemaal op de noordoostpunt van het eiland. Hier hadden we een prachtig uitzicht over de zee.

Op een gegeven moment begonnen we wat trek te krijgen en.... tralala een  brouwerij annex restaurant kwam op ons pad! En dat was een schot in de roos! Het eten werd bereid binnen ons gezichtsveld, verser kan het niet. Het was dan ook heerlijk en Jaap, die niet hoefde te rijden, genoot van een lekker biertje :-)

 

Vervolgens bezochten we een kasteel. Het was voor het publiek gesloten, maar de buitenkant bekijken was ook leuk. Jaap ging buitenom en ik ging de binnenplaats op en zag een deur open staan. Dus ik toch naar binnen en wat foto's gemaakt. Toen bleek dat de schoonmaakster daar aan het werk was, en zij verzocht ons dringend om buiten de muren te gaan, hetgeen we braaf deden ;-)

 

 

Op de donderdag gingen we naar een ruïne van een voormalige Russische vesting. Dit moet erg groot geweest zijn destijds.

  
Na een poosje stapten we in de auto om met een pontje naar Toftö te gaan. 
 Nog steeds waren de wegen verlaten en schilderachtig. We aten een kleinigheid aan de waterkant en besloten het veer naar volgende eiland maar niet te nemen. Het was niet helemaal duidelijk wat de frequentie van deze pont was.

Dus terugrijden maar weer. Geen straf in een mooie omgeving met mooi weer! We reden nog even naar Eckerö, waar het postmuseum was. Vanaf 1638 liep via deze plek de officiële postroute tussen Zweden en Finland, maar ook al lang daarvoor ging er veel post- en ander verkeer via deze route.
Het museum was al gesloten vanwege het seizoen, maar de omgeving was even leuk om te zien.

's Avonds aten we in een prachtig restaurant, een verbouwde stal. Het eten was er voortreffelijk!

Later op de bank nog nagenoten van een heerlijke dag.

Dan is het de laatste dag alweer, dus inpakken en op weg naar huis. De boot ging om half 2 en we waren ruim op tijd op de terminal. Het weer was erg wisselvallig. Omdat Åland in een andere tijdszone ligt, was de aankomst in Grisslehamn om half 3, terwijl we toch echt 2 uur gevaren hebben. De zee was vrij onrustig en we zagen mensen voorbij gaan, die liepen alsof ze veel te diep in het glaasje gekeken hadden. Nu viel het ons op dat er in het restaurant waar we (z)aten erg veel gedronken werd. Wij niet, want er was nog een rit van 413 km te gaan. Maar gezien het grote aantal bussen dat op de kade stond te wachten op passagiers is het aannemelijk dat de meeste chauffeurs niet hebben gedronken.

Het eten aan boord was fantastisch en ik heb op een veerboot nog nooit zo lekker gegeten!

De terugreis verliep vlot. Jaap reed het eerste stuk, hetgeen prima ging. Het gaat dan ook goed met Jaap zijn oog. Het gas is er nu uit, dus het dubbelzien is ook niet meer aan de orde, gelukkig.

We druppelen nog steeds, maar dat wordt geleidelijk afgebouwd. 12 november is de volgende controle. Het 2e stuk reed ik en rond 7 uur waren we weer thuis.

Het was een heerlijke week en wel voor herhaling vatbaar.

Hej då,
Truus